MERSİN`DE ``ÇOCUK CEZAEVLERİ KAPATILSIN ``PANELİ

Hukukçular, uzmanlar, akademisyenler, insan hakları savunucuları ve mağdurlar Mersin Barosu öncülüğünde bir araya gelerek; çocuk cezaevlerinin kapatılması için çağrı yaptı.

  Mersin Barosu, 28 bileşenin oluşturduğu Çocuk Cezaevleri Kapatılsın Girişimi ile birlikte; “2014 Yılında Türkiye Çocuk Cezaevleri Gerçeği” konulu bir panel düzenledi. Baro Konferans Salonu’nda düzenlenen panele Baro Başkanı Alpay Antmen, Mersin Tabip Odası Başkanı Dr. Ful Uğurhan, Nükleer Karşıtı Platform Dönem Sözcüsü Sebahat Aslan, akademisyenler, hukukçular ve insan hakları savunucularının katıldığı panelde; çocuk cezaevlerinin kapatılarak nasıl bir modelin hayata geçirilmesi gerektiğini masaya yatırıldı.

 TÜRKİYE’DE BİR İLK

 Panelin açılış konuşmasını yapan Baro Başkanı Alpay Antmen, çocuk cezaevlerinin kapatılması için belki de Türkiye’de bu çapta yapılan ilk çalıştaya imza atacaklarını söyledi. “Türkiye’ye bir ışık yakmak, Türkiye’ye bu konuda bir şeyler yapmak gerektiğini anlatmak istiyoruz” diyen Antmen, “Çocuklar toplumun geleceğidir. Bizler yarınları çocuklarımıza bırakacağız ve Türkiye onların olacak. Bu nedenle çocuklar için yapılacak her şey insanlığa katkı sağlayacaktır. Türkiye’de 5 ilde çocuk infaz kurumu mevcut. Bunlar; Pozantı, Şakran, Kürkçüler, Antalya ve Sincan’dır. Bu durumun en vahim hususu çocukların ve ebeveynlerinin aynı kentlerde olamamasıdır. Daha da vahimi burada kalan çocuklara işkence gibi onur kırıcı muameleler yapılması gibi vahim ve utanç verici iddialardır. Suça sürüklenen çocukların ıslah edilmeleri, eğitimlerine ara verilmemesi ve toplumsallaşmalarının sağlanması uluslararası hukukun ve modern aklın gereğidir.

“CEZAEVİ DEĞİL, EĞİTİM EVLERİ AÇILMALI”

Ülkemizde çocuk cezaevlerinin çocukların suça bulaşmasının önüne geçemediği, görülmekte olup, çocukların cezaevlerinden çıkmalarından sonra bu çocuklara sahip çıkılması da zorunludur. Çocuk cezaevleri kapatılsın derken 18 yaş altı suça sürüklenen çocuklar için kül halinde tutuklama tedbiri verilmesin demek istemiyorum; ancak, çocuklar için çocuk cezaevleri yerine ıslah ve eğitim kurumlarının açılması, çocukların aileleri ve özellikle de anneleri ile yakın yerlerde bulunmaları kesinlikle zorunludur. Çocuğun topumla barışık, kişilik, sosyal ve kültürel gelişimi açısından hapishaneler son derece zararlı mekanlardır.  Ceza ve tutuk evleri bu yapıları ile ıslah etme özellikleri taşıyamamakta olup, sefaleti, açlığı, kimsesizliği ortadan kaldırmak olmalıdır. Hepimiz sorunları ve boyutlarını biliyoruz ama önemli olan bunun çözümünü tartışmaktır. Amacımız da bu yönde ilk ışığı yakmaktır” diye konuştu.

 “BU UTANÇ HEPİMİZİN”

 Açılışta ocuk Cezaevleri Kapatılsın Girişimi adına konuşan İHD Genel Başkan Yardımcısı Yöneticisi Hasan Erdoğan da, Türkiye’de 5 ilde örgütlü olan Çocuk Cezaevleri Kapatılsın Girişimi’nin bir ayağının da Mersin’de olduğunu söyledi. “Biz çocuk cezaevlerinde ki gerçek nedir bunun bilinmesini istiyoruz” diyen Erdoğan, bu amaçla; ilk geniş katılımlı tanıtım toplantısını Mersin’de yaptıklarını aktardı.

Konuşmasına; “Çocuk cezaevlerinde neler yaşanıyor?” başlığıyla devam Hasan Erdoğan, “Bu girişimin başlangıç noktası 1 Ocak 2004 oldu. Çünkü bu tarihte Sincan Çocuk Cezaevi’nde çocuklara yönelik çok ciddi bir saldırı oldu ve çok sayıda çocuk yaralandı. Bu üzerine bir araya gelerek ne yapabileceğimizi aramaya başladık. Çocuk cezaevlerinde yaşanan büyük utanç, hepimizin utancı. Çocuk cezaevlerinde yaşananlara ‘dur’ demezsek, bu utanç büyüyerek, devam edecek. 2011 yazında Pozantı Cezaevi’nde yaşananlar ile süreç hızlandı. Pozantı’daki 200’e yakın çocuk Ankara Sincan’a getirildi üstelik bu sürgün ile Sincan Cezaevi’nin kapasitenin çok üstüne çıkılmıştı ve çocuklar yerlerde yatıyorlardı, bir battaniye veriliyor, ikincisi parayla satılıyordu ve aileleri de yanlarında değillerdi. Yani bu çocuklar sürgünün sürgünü yaşadılar. Pozantı’da cinsel istismarı birçok çocuk teyit etti ancak hala dava açılmadı. Sincan Cezaevi’nde ‘yumuşak oda’ diye tabir edilen bir odada çocuklara işkence yapıldı, bu konu ile ilgili cezaevine barolar birliği ile baskın yaptık ve gerçeğin ortaya çıkarılması için çalıştık. Ancak hala sonuç alamadık, çünkü kamu çalışanları korunuyor ve işkence sistemli olarak yapılıyor. Sorunlar o kadar ciddi boyutlarda ki; örneğin Sincan’daki olaydan sonra birkaç defa rapor düzenledik ve daha sonra TBMM İnsan Hakları Komisyonu burada inceleme yaptı ancak raporuna ‘terör suçu’ndan yargılanan çocukların isyan ettiğini savunup, devletin tavrının normal olduğunu savunucu şekilde ifadelere yer verdi. Bizim konuyu suistimal ettiğimizi öne sürdüler, biz çocuklarımıza yapılan işkencenin bilinir olmasını istiyoruz. Sistematik olarak çocuklara işkence yapılıyor.

“ÇOCUK KANUNU İHLAL EDİLİYOR”

Cezaevlerinde kalan çocukların yüzde 90’ı tutuklu. Oysa hükümlü olsalar ıslah evlerinde kalabiliyorlar. Cezaevlerinde ki çocukların çoğu gasp ve hırsızlıktan yargılanıyor. Türkiye’de bir çocuk bir kitap veya bir telefon çaldı diye yargılanıyorsa ve 10 yıllara mahkum ediliyorsa bu utanç bizim utancımızdır. Başka yöntemler, tedbirler var, bunun için kafa yormak ve o çocukları cezaevinde yalnız bırakmamak gerekir. 2005’de AB’ye uyum kapsamında çıkan Çocuk Kanunu ihlal ediliyor. Çocuklara kelepçe takılması yasakken, çocuklara ‘kendine zarar veriyor’ gerekçesiyle kelepçe takılıyor. Çocuklara cezaevi revir doktorları çok ağır ilaçlar verebiliyor.

Cezaevinde gerçekleşen bir intihardan dolayı Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi, Türkiye’yi mahkum etti. Cezaevlerinde yaşanan olayın vahametini ve bizim utancımızı gösteriyor. Bu çocuklar bizim çocuklarımız. Çocuk cezaevlerinde yaşanan utanç son bulmalıdır” diye konuştu.

BİR ANNENİN FERYADI; “4 ÇOCUĞUMDA CEZAEVİNDE”

Açılış konuşmalarının ardından; “Cezaevinde Çocuk Olmak” başlığıyla ilk oturum düzenlendi. Oturum başkanlığını TUHAD-FED yetkilisi Daimi Gören yaparken, Hacettepe Üniversitesi İİBF Sosyal Hizmet Bölümü Araştırma Görevlisi Sedat Yağcıoğlu, “İçeride ve Dışarıda, Çocuklara Yönelik Devlet Şiddeti ve Mücadele Yolları” ve Sosyal Hizmet Uzmanları Derneği’nden Zeynep Mutlu; “Çocuklardan Paylaşımlar” konulu birer sunum gerçekleştirdi.

Bu oturumda ayrıca 4 çocuğu da cezaevinde olan Ayşe Eksik isimli kadın kürsüye çıkarak, yaşadıklarını anlattı. “4 çocuğum da şuan cezaevinde” diyen anne Eksik, “Mesut ve Necmettin Ermenek, Özgür İskenderun’daydı şimdi Mersin’e getirildi. Ancak buradan da Adana Kürkçüler’e götürüldü. Abdulhakim de Kürkçüler cezaevinde. Ben tek başıma; 4 tutuklu çocuğa bakmak zorunda kaldım. Üstelik her birinin ayrı cezaevlerinde olması nedeniyle de büyük sıkıntı yaşıyorum. Defalarca çocuklarımın aynı cezaevinde kalması için dilekçe yazdım ancak bir yanıt alamadım. Ermenek Cezaevi’ne giderken ulaşım anlamında büyük zorluklar yaşıyorum ayrıca Türkçe bilmem nedeniyle de sıkıntı yaşıyorum. Ermenek Cezaevi’ndeki ayağından engelli oğlum buradaki yaşam koşullarının kendisine büyük zorluklar yaşattığını söylüyor üstelik bu oğlum 18 yıl ceza aldı. Oğlum ayrıca ayağındaki rahatsızlıktan kaynaklı ağrıları olduğunu ancak hastaneye götürülmediğini, tedaviye izin verilmediğini ve temizlik sorunu yaşadıklarını söylüyor. Haftamın neredeyse 4 günü cezaevleri kapılarında geçiyor. Maddi durumum olmadığı için çocuklarıma avukat dahi tutamadım. Asıl isteğimiz tabiî ki cezaevlerinin kapatılması. Barış sürecinden bahsediliyor biz bu süreçten umutlandık, cezaevlerinin kapatılacağını en başta hasta tutsakların özgür kalacağını düşündük ancak ne yazık ki ne bu sorun çözüme kavuştu ne de cezaevleri kapatıldı. Öte yanda yargılama ve tutukluluk süreleri uzun tutuluyor. Gönüllerine rahmet düşsün ki, bu rahmet ile bir politika geliştirsinler ki, barış olsun” diye konuştu.

Artuklu Haber Ajansı-Mersin